علاقه ی بسیار زیاد ایرانیان به اهل بیت پیامبر از همان روزهایی که به اسلام گرایش پیدا کردند هویدا بود.
این علاقه تا حدی زیاد بود که بسیاری از ایرایان از جمله کیان در انتقام خون امام حسین مختار را همراهی کردند.
جلوه ی دیگر این علاقه را می توان نامه های بسیاری را مثال زد که اهالی خراسان برای امام رضا و دعوت از وی فرستادند.
اما این عشق و علاقه ای که ایرانیان به اهل بیت دارند را نمی توان مختص به منطقه ی خاصی دانست زیرا درسراسر ایران در مواقع غم اهل بیت مراسم های خاصی در رابطه با آن و در مواقع شادی و ولادت ها نز مراسم خاصی در رابطه با آن برگزار می شود.
از قدیم مردم در ایام محرم و صفر و یا شبهای قدر در حسینیه ها گرد هم جمع می شدند و به خواندن روضه و عزاداری و دیگر اعمال می پرداختند.
حسینیه ای در تهران قرار دارد که دارای قدمت بسیار زیادی می باشد. این حسینیه در دربند واقع شده و اهالی نام آنرا تکیه دربند می دانند. در واقع همزمان با ایجاد شهر تهران این حسینیه نیز شکل گرفت یعنی چیزی حدود دویست سال پیش.
اگر پا به درون این حسینیه بگذارید حال و هوای معنوی عجیبی شما را فرا می گیرد که البته بی دلیل هم نیست. تکیه دربند با توجه به پیشرفت شهر و مدرن شدن همان شکل قدیمی خود را حفظ کرده است و سنت و آداب گذشته ی خود را نیز دارا می باشد.
تکیه ی دربند در یکی از کوچه های باریک محله قرار دارد. این تکیه برای کسانی که بار اول می خواهند به آنجا بروند پیدا کردنش کار راحتی نیست که البته به دلیل نصب کردن پارچه های مشکی کنار مسیل این امر بسیار سهل شده است.
البته پیدا کردن این تکیه فقط برای افراد جدید سخت است وگرنه مردم آن منطقه به قدری با این حسینیه انس دارند که گویی خانه ی دومشان در آنجاست.
اگر پا به درون حسینیه بگذارید افرادی را می بینید که در حال کار کردن در آبدارخانه هستند.
پرچم های بسیاری از سقف حسینیه آویزان است و بر در و دیوار نیز بسیاری کتیبه های رنگارنگ و پرچم های مشکی مشاهده می شود. سقف این تکیه در حدود 7 متر ارتفاع دارد که در نوع خود بلند به حساب می آید.
در شبهای محرم بعضی افراد قبل از اذان مغرب به این حسینیه می آیند و مشغول به دعاخوانی و راز و نیاز با خدا می شوند.
برخی آداب و رسوم در این تکیه بوده استکه امروزه برداشته شده. اگر گذرتان به تکیه دربند بیفتد در قسمت شمالی آن یک بخش است که کمی از زمین ارتفاع بیشتری دارد. بر اساس پرسش ها معلوم شد که این تکه محل نشستن بزرگان و علمای محله بوده است. زمانی که وقت صرف غذا می رسیده است جوانان با تنگ و تشت آب می آمدند و این علما دست های خود رامی شستند.
اعتقاداتی نیز بوده است برای شفای بیمار در رابطه با آقایی به نام آقا سید ابوتراب که گفته می شد به هر کی که هفت لقمه غذا بدهد بیماری اش شفا می یابد.
بر اساس چیزهایی که گفته شد معلوم می گردد که قدیمی ها به احترام به بزرگترها خیلی اهمیت می دادند و جوانان نیز برای ریش سفیدهای محله احترام خاصی قائل بوده اند اما اکنون دیگر آن حس و حال وجود ندارد و این را می توان از ننشستن بزرگان محله بر روی همان تکه ی مرتفع تر فهمید.
اگر به دنبال اجاره آپارتمان مبله در تهران هستید با ما تماس بگیرید.
