از جمله خیابان های نسبتا جدید تهران که به دست ناصرالدین شاه قاجار ساخته و پرداخته شده است می توان به خیابان مولوی اشاره کرد.
این خیابان که قبل از آن وجود خارجی نداشت زمانی ساخته شد که ناصرالدین تصمیم بر گسترش تهران گرفت.
وی برای این امر هزار و پانصد قدم از خیابان سپه با جهت شمال حرکت کرد تا مرز جدید تهران در آنجا تشکیل داده شود. از جهت جنوب نیز هزار قدم رفت. از شمال به مکان خیابان انقلاب کنونی می رسید و از جنوب نیز تا مکان شوش و مولوی فعلی امتداد می یافت. ناصرالدین شاه این تصمیم یعنی همان گسترش تهران را به سال 1284 هجری قمری گرفت.
قبل از اینکه ناصرالدین شاه اقدام به ساخت خیابان مولوی کند، این مکان محل قرارگیری برج و باروهای شاه تهماسب بوده است که این امر از روی نقشه های سال 1275 به نامهای کرشیش و حاجی نجم الملک تهران قابل استناد است.
سال اتمام ساخت خیابان مولوی را می توان بعد از 1384 هجری قمری دانست که نقشه های نامبرده شده مبین این قضیه اند.
نام خیابان مولوی ابتدا اسماعیل بزاز نام داشت و وجه تسمیه ی آن نیز قرار داشتن یک بزازی که صاحب آن نام اسماعیل بزاز را به خود داشته است، بوده است.
روزنامه ی زمان ناصرالدین شاه یعنی خاطران اعتماد الساطنه اسماعیل بزاز را هنرپیشه ی زمان خود می داند، وی پس از مدتی به عتبات رفت و در آنجا از کاری که به گفته ی خودش تقلید درآورنده بوده است دست کشید.
نام خیابان مولوی در زمان پهلوی تغییر کرد و تا آن زمان به این خیابان اسماعیل بزاز می گفتند.
پس از آن همین نام مولوی بر خیابان گذاشته شد و تا امروز نیز این نام پابرجاست. شهرداری زمان رضاخان برای آباد کردن این خیابان نهایت تلاش خود را به کار برد. میدانی به نام محمدیه در این منطقه است که از زمان پهلوی اول باقی مانده است.
تا کنون به گوشه ای از سرگذشت خیابان مولوی اشاره کردیم اکنون درباره ی جنبه هایی از اهمیت آن توضیحاتی می دهیم: از لحاظ تاریخی این محله داراییک کلیسا می باشد که بسیار قدیمی است و در واقع اولین کلیسایی است که در تهران ساخته شده.
نام این کلیسا طاطاووس می باشد و در آن تعدادی قبر می توان یافت که در آنها خارجی های مسافر یا کارمندان سفارت ها مدفون هستند. بر روی قبور این افراد نامشان و همچنین تاریخ وفاتشان به زبان انگلیسی نوشته شده است.
برای رسیدن به این کلیسا باید مسیر پیچ در پیچ و نسبتا سختی را طی کنید.
طاطاووس در کوچه ای به نام ارامنه واقع شده که در زیر آدرس رفتن به آن را توضیح می دهیم:
در پیاده‌رو غربی خیابان سیروس که به شمال غربی خیابان مولوی می‌رسد، نرسیده به میدان مولوی با دو کوچه برخورد می‌کنید؛ کوچه اول که نزدیک میدان است را رها کنید و به‌طرف شمال کمی بالا بیایید به کوچه‌ای برخورد می‌کنید و همچنین از پیاده‌رو خیابان سیروس خارج و داخل این کوچه شوید بازار حضرتی شروع می‌شود و این بازار با سقف پیش می‌رود تا به سبزه‌میدان برسد و این بازار کاروان‌سراهای متعددی دارد که نخستین آنها از این مسیر کاروان‌سرای عالم شکن است.
اجاره آپارتمان مبله با امکانات کامل از طریق ایران ماوا
در این قسمت از این بازار به کوچه شرقی و غربی برخورد می‌کنیم که از لحاظ تاریخی واجد اهمیت است؛ به نام کوچه باغ ایلچی و در بعضی از اسناد این کوچه به نام کوچه ارامنه آمده است. با ورود به این کوچه اگر کمی به‌طرف غرب پیش بروید کوچه‌ای بسیار تنگ از این کوچۀ ارامنه به طرف شمال مربوط می‌شود که در انتهای آن درسمت چپ دری است متعلق به یک کلیسای ارمنی‌ها که در واقع همان طاطاووس است.
از جنبه ی سیاسی اهمیت اینمحله در زمان قاجار این بوده که در آن سفارت انگلستان قرار داشته است، این موضوع را می توان از روی گزارش نقشه های 1275 هجری و 1305 هجری اثبات کرد.
موقعیت قرار گیری سفارت انگلیس به شکل زیر بوده است:
از کلیسا که خارج شدید به سمت غرب حرکت کنید تا به وسط کوچه برسید، اگر چه امروزه این نقطه نیز به مانند بسیاری جاهای دیگر به منازل مسکونی تبدیل شده ولی قدیم سفارت انگلیس در این مکان بوده است.
این سفارت توسط سر گور اوزلی به سال 1811 میلادی تاسیس شد که چند سال بعد یعنی در سال 1872 میلادی این سفارت به مکان فعلی اش یعنی خیابان ایران منتقل شد. قدیم ترها سه درخت بزرگ چناردر این منطقه وجود داشت که جدیدا از آن سه درخت دوتا نابود شده است و دیگری نیز رو به نابودی گذاشته است.
