تهران و مناطق اطراف آن همگی دارای سرگذشت تاریخی می باشند.
بسیاری از این مناطق هنوز ریش سفیدانی از گذشته دارد که برای اطلاع بیشتر از اوضاع قدیمی محله می توانیم به آنها مراجعه کنیم.
یکی از این مناطق شمیرانات است.
هر کدام از محله های این منطقه ریش سفیدانی دارد که برای پرسش و پاسخ درباره ی ویژگی های گذشته ی برخی محله های شمیرانات به آنها مراجعه شده است و نتایجی نیز به دست آمده است.
فردی به نام دکتر علی همدانی از دسته افرادی است که نتایج این تحقیقات را دارد.
به وی که مدیر بخش جغرافیای دائره المعارف اسلامی است مراجعه شده و درباره ی محله ی امامزاده قاسم اطلاعاتی کسب شده است.
بر اساس نتایج تحقیق در کتبی همچون جغرافیای تاریخی شمیران که نوشته ی منوچهر ستوده است، معلوم شد که شمیرانات در گذشته دارای 30 آبادی بوده است. یکی از قدیمی ترین این 30 آبادی محله ی امامزاده قاسم است. امامزاده قاسم نزدیک به 19000 نفر جمعیت دارد.
امامزاده قاسم از شمال به کوهپایه های توچال، از شرق به خیابان صادقی، از جنوب به خیابان شهد باهنر و از غرب هم به خیابان دربند محدود می شود.
اگر بخواهیم درباره ی اسم این روستا صحبتی داشته باشیم باید بگوییم که در گذشه نام این روستا دزج بالا بوده است که بعد ها به دلیل قرار گرفتن بقعه ی امامزاده قاسم در این منطقه، نام آن به امامزاده قاسم تغییر یافته است.
ایران ماوا مرکزی مطمئن برای اجاره سوئیت در تهران
دیزج بالا روستایی بوده است که در آن یک دژ قرار داشته است.
دیزج بالا نقطه ی مقابل روستای دزاشیب بوده که آن هم دارای یک دژ بوده است.
دزاشیب به دلیل قرار گرفتن در نقطه ای پایین تر از دزج بالا، دزاشیب نام گرفت و دزج بالا نیز به دلیل قرار گیری در نقطه ای بالاتر دزج بالا نام گرفت.
روستای امامزاده قاسم در دو کیلومتری شمال شرقی آبادی تجریش واقع شده بوده است که از غرب به گلابدره، شرق به دره جنی، شمال به آبک و جنوب به زمین های دزاشیب محدود می شده است.
یکی از ویژگی های مثبت روستای دزج بالا، قرار گیری آن در بلندی ها است که باعث مصون ماندن روستا از بادهای سرد زمستانی می شود.
نقطه ای که روستا از آن شروع به تشکیل شدن کرد در قسمت غربی امامزاده قاسم است. این منطقه دارای شیب کمی بوده است و همچنین دارای مسیرهایی بوده است که منتهی به کوه و آبادی های نزدیک می شده است.
امامزاده قاسم در منطقه ای مرتفع و در عین حال مسطح قرار دارد. به آن نقطه، تختی می گفتند و مشرف به روستا بوده است. ممکن است دژی که وجه تسمیه ای این روستا در گذشته بوده است در این منطقه مقرر بوده است.
پس از اینکه تهران به پایتخت قاجاریان تبدیل شد اهمیت آن نیز چند برابر شد.
شاهزادگان قاجاری بسیاری از زمین های این منطقه را خریداری کرده و آنجا را به منطقه ی ییلاقی خود مبدل نمودند.
برای اجاره سوئیت در تهران با ما در تماس باشید.
دو تن از همسران فتحعلی شاه در این روستا عمارت داشتند. یکی ار آنها آغاباجی و دیگری طاووس خانم بوده است.
گمان می رود که قصر کاووس که یکی از کاخهای این منطقه بوده است به آغاباجی متعلق بوده است.
بر اساس نوشته های تاریخی این نتیجه حاصل می شود که آغاباجی فرزندی نداشت و یک پسر و یک دختر را به فرزندخواندگی وی دادند.
