میرزا تقی خان امیر کبیر فردی بسیار خوشنام در تاریخ ایران است. وی وزیری در دوره ی قاجار بود که خدمات زیادی به فرهنگ و هنر کشور و زمینه های دیگر در ایران انجام داده است. نام این وزیر بزرگ که در زمان ناصر الدین شاه وزارت می کرد، همیشه با دانشگاه دارالفنون همراه است. امیرکبیر تلاش بسیار زیادی برای افتتاح هر چه زودتر دارالفنون انجام داد ، اما بر خلاف تلاش های وی، این دانشگاه توسط او تاسیس نشد و توسط وزیر بعدی این کار انجام شد. اهمیت این دانشگاه از این جهت است که نخستین مکانی بود که در آن فنون و علوم جدید آموزش داده می شد. قبل از دارالفنون در تمام ایران آموزش به صورت سنتی و در مکتب انجام می شد. اکنون مدارس و دانشگاه های زیادی با نام دارالفنون در کشور است که همگی به یاد خدمات میرزا تقی خان امیر کبیر شکل گرفته اند، اما دانستن این نکته جالب است که در ابتدا این مجموعه نام مشخصی نداشته و به اسم های زیادی از قبیل مکتب خانه ی پادشاهی نامیده می شد که برای اثبات این امر نیز مدارکی از جمله نامه های امیر کبیر موجود است. گفتیم که اهمیت این دانشگاه در آموزش علوم جدید است.
اگر به دنبال اجاره سوئیت در تهران هستید ایران ماوا همراه شماست.
این مکان اولین محلی بود که در ایران دارای آزمایشگاه بود و همچنین اولین مکان تدریسیبود که دارای سالن غذا خوری بود. یکی از رشته هایی که این دانشگاه اهمیت بسیاری به آن می داد رشته ی پزشکی بود و شاید یک دلیل آن نیاز مردم آن زمان به پزشکان ماهر بود، تا جایی که برای دانشجویان پزشکی دو اسکلت طبیعی گذاشته شد تا روی آنها تحقیق و پژوهش کنند و با ساختار بدن انسان بیشتر آشنا بشوند. همانطور که می دانیم ناصر الدین شاه فردی بود بسیار عیاش و خوشگذران. این طبع و خلق وی در این مکان هم به چشم می خورد ، و با هزینه های بسیار گزاف بخش هایی از اطراف دانشگاه دارالفنون را خریداری نمود ودر آن جا سالن آمفی تئاتر بنا کرد. ساختمانی که اکنون به نام دارالفنون شناخته می شود ، ساختمان اصلی نیست. ساختمان اصلی ساختمانی بود که امیر کبیر دارالفنون را در آن بنیان نهاد و هشت دهه دوام آورد اما به دلیل ساخت و ساز نامناسب و محکم نبودن بنا آن ساختمان تخریب شد و ساختمان دیگری با مهندسی نوین و به شیوه ی اروپایی ساخته شد که تا امروزه نیز همچنان پابرجاست. بعد ها نیز بخش هایی به آن اضافه شد. شیوه ساخت بنا به گونه ای پیش رفت که درب ورودی آن در ساخت و ساز جدید در قسمت شمال شرقی مدرسه قرار گرفت و این درب در خیابان ناصر خسرو قابل مشاهده است. اگر به این دروازه با دقت بیشتری نگاه کنیم متوجه یک طاق زنجیره ای نسبتا مرتفع خواهیم شد. این طاق بر روی دو ستون که به رنگ نقره ای هستند قرار گرفته است.
ایران مأوا مرکزی مطمئن برای اجاره سوئیت در تهران
نحوه ی تقسیم بندی کلاس ها به گونه ای است که تعداد 24 کلاس در طبقات اضلاع غربی و شرقی به صورت مساوی تقسیم شده و مابقی کلاسها که تعداد آن به 8 کلاس می رسد در دو طبقه ی واقع در ضلع شمالی قرار گرفته است. بنا هایی که محتمل است از اولین قسمت های ساخته شده دارالفنون باشند در ضلع جنوبی واقع شده اند. این دو قسمت عبارت اند از سالن غذا خوری و سالن نمایش. شرایط آن دوره وجود رشته های خاصی را می طلبید که مقتضای آن زمان بود. از جمله: پیاده نظام ، سواره نظام ، توپ خانه و البته رشته هایی که در حال حاضر نیز مطرح بوده و دارای کاربرد هستند مثل زبان فرانسه ، علوم طبیعی ، ریاضی و … . در هر دوره و زمانی مواردی پیش می آمده که به نفع مردم و به ضرر درباریان بوده است. در این موارد درباریان در صدد از بین بردن آن می شدند. مدرسه ی دارالفنون نیز از این دسته موارد است. افراد بسیاری درصدد بر اندازیاین مدرسه برآمدند که البته هیچ یک از آن ها موفق نشدند. درباریان در زمان ناصرالدین شاه پیوسته در حال اغوا کردن وی برای بر اندازی دارالفنون بودند. جالب این است که اولین نفر مخالفت کننده با دارالفنون کسی بود که دارالفنون توسط خود او تاسیس شد یعنی،میرزا آقا خان نوری. شاید یکی دیگر از مخالفت کنندگان دارالفنون متعصبانی بودند که سعی در حفظ کردن روش طب سنتی حتی به قیمت از دست رفتن مردم در مقابل بیماری ها داشتند ، این افراد به حدی متعصب بودند که با کسانی که به آموزش و یا آموختن طب نوین می پرداختند به بدی رفتار می کردند .
با تمام این موارد و قضایایی که گفته شد دار الفنون به راه خویش ادامه داد و تسلیم حوادث روزگار و یا درباریان نشد. مدارس و دانشگاه هایی که امروزه در آن ها تدریس می شود همگی مدیون این خدمت بزرگ امیر کبیر هستند.
